Leczenie raka i choroby nowotworowe
Światowe dane statystyczne o zachorowalności na raka z roku na rok rosną, średnio jednak rocznie odnotowujemy około 15 milionów osób, które zachorują na raka. Komórki nowotworowe są powszechnie obecne w organizmie człowieka bez jakichkolwiek objawów, ale przemiana w nowotwór może nastąpić dopiero poprzez wzajemne oddziaływanie wielu niepożądanych czynników, jak niezdrowy tryb życia, toksyny ze środowiska lub promieniowanie.
Najważniejszy w walce z rakiem jest układ immunologiczny, na którego siłę i odporność wpływa styl życia. Jak w ostatnich latach niektórzy naukowcy akcentują, podczas leczenia raka dochodzi tylko do likwidacji problemu – nowotworu, który jednak nie rozwiązuje przyczyny samej choroby – osłabiony układ immunologiczny. Dlatego podczas klasycznego leczenia choroby nowotworowej bardzo ważne jest, aby rozważyć zmianę podejścia do własnego stylu życia i wzmocnić odporność – poprzez zdrową dietą, regularne i odpowiednie ćwiczenia. Odpowiednią formą są także metody detoksykacji, którymi z organizmu usuwamy toksyczne metale ciężkie, pleśnie i inne niepożądane i szkodliwe substancje. Żyjemy w bardzo zanieczyszczonym środowisku, które na nas wpływa, a artykuły żywnościowe, pomimo najlepszej selekcji, często nie zawierają wszystkiego, co jest dla nas potrzebne. Wreszcie ważne jest, aby przyjąć odpowiedzialne i pozytywne nastawienie do życia i własnego zdrowia.
Żadne zioło, lekarstwo ani procedura leczenia nie są w stanie same pokonać raka. Najważniejszym elementem walki z rakiem, a jednocześnie najsilniejszym i najbardziej naturalnym jest własny układ immunologiczny organizmu – odporność. Znaczenie układu immunologicznego jest w przypadku raka kluczowe. Zdrowy układ immunologiczny potrafi sobie poradzić nie tylko z potencjalnie niebezpiecznymi mikroorganizmami w naszym otoczeniu, ale odeprze także ataki obcych albo zaburzonych komórek w naszym organizmie. W przypadku prawidłowego funkcjonowania byłby sobie w stanie poradzić z rakiem, ale aktualny styl życia i zanieczyszczone środowisko osłabiają układ immunologiczny, który nie może walczyć w wystarczającym stopniu i z dostateczną siłą. Jeżeli układ immunologiczny zmaga się z kilkoma problemami naraz, rosnący nowotwór może umknąć jego uwadze. Jednak nowotwór rośnie w krótkim czasie, a układ immunologiczny ma tylko ograniczone zdolności do jego likwidacji, więc zawsze eliminuje tylko jego część. W ten sposób nowotwór ma ciągle szansę przeżycia.
Jeżeli układ immunologiczny nie wytrzymuje ataku czynników negatywnych, zachorujemy. Niestety, dzisiaj wiele chorób leczymy drogą chemiczną w postaci lekarstw i żywimy przekonanie, że bardzo szybko postawią nas „na nogi”. W ten sposób jednak świadczymy całemu ciału niedźwiedzią przysługę.
Komórki nowotworowe są bardzo specyficzne. Powstają najczęściej pod wpływem wolnych rodników w połączeniu z rakotwórczymi efektami diety i środowiska, które mogą zmieniać DNA w zdrowej komórce i spowodować jej mutację. W przypadku tej mutacji, w komórkach raka jest wyłączana apoptoza (kontrolowana śmierć komórek), a komórki raka bez interwencji medycznej lub wsparcia naturalnej odporności przeciwnowotworowej, ciągle rosną, stają się silniejsze, wyczerpując w ten sposób organizm. Ponieważ komórki nowotworowe powstają z komórek własnego organizmu, to znaczy komórek dobrze mu znanych, potrafią być niewidoczne dla własnego układu immunologicznego przez długi czas i często nawet potrafią we wczesnych stadiach choroby wykorzystać go na swoją korzyść. W walce z rakiem najważniejsza jest współpraca między wszystkimi komórkami układu immunologicznego, ponieważ niektóre z nich reagują tylko przeciwko pewnym komórkom nowotworowym (ze specyficznym antygenem na swej powierzchni), natomiast na inne nie wpływają. Dlatego należy wspierać prawidłowe funkcjonowanie wszystkich leukocytów. Dla białych krwinek (leukocytów) walczących z komórkami nowotworowymi jest ta walka bardzo wyczerpująca, umierają w stosunkowo krótkim czasie, więc ich liczba musi być wystarczająco wysoka, aby mogły raka pokonać.
Jedną z najbardziej znanych grup białych krwinek (leukocytów) zaangażowanych w odporność przeciwrakową są limfocyty T, w szczególności ich podgrupy CD4+ i CD8+, z których każda grupa działa inaczej.
Komórki oznaczone jako CD4+Th1 potrafią ostrzec przed komórką nowotworową, wywołując stan zapalny w jej okolicy i w ten sposób pobudzają system immunologiczny do reakcji. Ściśle współpracują z makrofagami, innymi ważnymi komórkami układu immunologicznego, które wykonują fagocytozę (wychwyt komórkowy). Makrofagi potrafią regulować stan zapalny, działać cytotoksycznie (zabijać), a następnie usuwać martwe komórki. CD4+Th1 we współpracy z CD8+ wywołują mocniejszy „alarm” niż gdyby działały same i są zdolne komórkom CD8+ przedłużyć żywotność.
Komórki CD4 + Th2 reagują na obce substancje i są głównym pomocnikiem limfocytów B, które biorą udział w tak zwanej odporności na przeciwciała (wytwarzają przeciwciała). W zależności od ilości komórek CD4+Th2 można rozpoznać stadium choroby – im dłużej trwa choroba, tym więcej jest komórek. Jednak kosztem CD4+Th1, których aktywność (oznaczenie nowotworu) ma dla interwencji przeciwko komórkom nowotworowym kluczowe znaczenie. Bez nich wytwarzane przeciwciała nie wiedzą, gdzie uderzyć.
CD8+ jest głównym wykonawcą apoptozy, naturalnego i niezbędnego procesu kontrolowanej śmierci komórek, która służy do eliminacji niepożądanych lub uszkodzonych komórek. Apoptoza może przebiegać spontanicznie (zapobiega powstawaniu zbędnych komórek, niszczy stare komórki) lub może być wywołana przez bodziec patologiczny (np. zakażoną komórkę, chemioterapię). W przypadku apoptozy dochodzi do rozpadu komórki na małe części i do wchłaniana przez fagocytozę, nie powstaje tak martwica (odumarcie) i późniejsze zapalenie, jak w przypadku niewłaściwej śmierci komórki.
Układ immunologiczny nie jest wszechmocny, ale jego wykorzystanie w przypadku zachorowania jest tą najbardziej naturalną możliwością. Niestety standardowe leczenie z wykorzystaniem cytostatyków (chemioterapia) lub napromieniowania (radioterapia) znacznie osłabia zdolności immunologiczne organizmu (immunologia przeciwzakaźna). W związku z tym układ immunologiczny jest bardzo obciążony. Chemioterapia i radioterapia są dla tego układu na tyle szkodliwe, że bez zewnętrznego wsparcia – zdrowego odżywiania i alternatywnych metod leczenia wspomagającego, nie jest on w stanie skutecznie walczyć nie tylko z rakiem, ale nawet z jakąkolwiek infekcją, która zaatakuje organizm. Niestety, tylko niewielu lekarzy informuje pacjentów o tym, jak ważne jest takie wsparcie. Walkę z chorobą należy kontynuować w leczeniu standardowym, ale aby zwiększyć skuteczność leczenia, jednocześnie należy zmieniać swoje podejście do własnego stylu życia.
Skutki uboczne
Penoxal jest bardzo dobrze tolerowany nawet w dużych dawkach, jego długotrwałe zażywanie nie powoduje uzależnienia. Produkt nie ma skutków ubocznych, nie jest antybiotykiem, jest całkowicie nietoksyczny i nie wchodzi w interakcję z innymi suplementami lub lekami. W rzadkich przypadkach może wystąpić biegunka. W takim przypadku należy zmniejszyć dawkę. W przypadku chorób autoimmunologicznych przed zastosowaniem preparatu zaleca się konsultację z lekarzem.