Zespół przewlekłego zmęczenia (CFS)

Chroniczne zmęczenie (chronic fatigue syndrome, CFS) to nieustanne wyczerpanie bez oczywistej przyczyny. CFS nęka wiele osób na całym świecie, najczęściej jednak kobiety w wieku od 25 do 45 lat. Aczkolwiek eksperci nie znają prawdziwego źródła rozwoju zespołu przewlekłego zmęczenia, większość z nich jest zgodna co do tego, że winowajcą może być wzajemne oddziaływanie czynników zakaźnych, immunologicznych i psychogennych.

Czynniki zespołu przewlekłego zmęczenia (CFS)

Większość lekarzy nie odważa się nawet domniemywać przyczyn zespołu przewlekłego zmęczenia. Jednak duży nacisk kładzie się na immunologię oraz psychologię, które w połączeniu z innymi problemami fizjologicznymi mogą prowadzić do stanu przewlekłego wyczerpania. Wielu specjalistów mówi o gorączkowym tempie życia, fizycznie i psychicznie wyczerpującym stylu życia. Ponieważ na chroniczne zmęczenie cierpi przede wszystkim populacja kobiet, chorobę tę przypisuje się na przykład wymagającej roli matki, kiedy to kobiety muszą sobie jednocześnie radzić ze zbyt dużą liczbą zmartwień jednocześnie, od opieki nad dziećmi poczynając, przez zatrudnienie, pracę w domu i tak dalej. Jeśli do tego wzajemnego oddziaływania kilku czynników dołączy osłabiony układ immunologiczny, organizm z takim naporem nie musi sobie poradzić i postaje syndrom przewlekłego zmęczenia. Częstym czynnikiem wyzwalającym CFS jest także szereg czynników zakaźnych, między które należą infekcyjne zakażenia drożdżakowe. 

Objawy zespołu przewlekłego zmęczenia 

Podstawowym objawem zespołu przewlekłego zmęczenia jest długotrwałe zmęczenie, niewyjaśnione i nienaruszone fizyczne i psychiczne wyczerpanie. Aby potwierdzić rozpoznanie CFS, objaw ten powinien trwać co najmniej przez pół roku. Do częstokroć dyskretnego zmęczenia dołączają następnie bóle stawów, mięśni oraz podwyższona temperatura. Objawy zespołu przewlekłego zmęczenia podobne do klasycznego przeziębienia różnią się w tym, że nie ustają nawet po kilku dniach lub tygodniach, kiedy zwykle dochodzi do regeneracji. Stałe objawy grypy następnie zastępuje na przemian zapominanie, depresyjne nastroje, problemy ze snem bądź ogólne otępienie. Wielkość objawów CFS zależy od każdej indywidualnej osoby, niektóre cierpią bardziej, inne mniej.

Profilaktyka zespołu przewlekłego zmęczenia 

Wielu chorobom cywilizacyjnym, z zespołem przewlekłego zmęczenia włącznie można zapobiegać, przestrzegając zasad zdrowego stylu życia, regularnego snu, zwolnieniem tempa. Bardzo ważnym elementem życia jest odpoczynek, umiejętność relaksowania, regularne robienie przyjemności samemu siebie, wyszukiwanie działalności, które sprawiają, że jesteśmy szczęśliwi i wspierają naturalną równowagę fizyczną i psychiczną. Dobre relacje interpersonalne w rodzinie, małżeństwie lub w pracy również należą do profilaktyki CFS. Idealne jest znalezienie sobie hobby, ulubionej działalności, na którą się cieszymy, która nas napełnia i przy której się całkowicie wyluzujemy. Z punktu widzenia immunologii osłabiony układ immunologiczny jest czynnikiem wysokiego ryzyka dla CFS. Dlatego do profilaktyki w formie zasad zdrowego stylu życia należy również odpowiednia dieta, bogata na potrzebne witaminy i minerały, które pozytywnie wpływają na działanie organizmu. Jako właściwe wsparcie dla wzmocnienia immunologii może być na bazie naturalnej ułożony suplement diety. 

Leczenie 

Zespół przewlekłego chronicznego zmęczenia jest często zamieniany ze zmęczeniem wiosennym, które jednak powstaje w następstwie niedoboru różnych witamin. W porównaniu z CFS zmęczenie wiosenne nie trwa dłużej niż sześć miesięcy i można je obniżyć bądź zupełnie wyeliminować zmianą diety. Mimo wszystko zespół przewlekłego chronicznego zmęczenia wyleczyć jednak nie można. Praktycznie połowa pacjentów wyleczy się spontanicznie, sama. Pozostała część zależy od stadium, w jakim chorobę zaczęto leczyć. We wczesnych stadiach choroby zespołu przewlekłego zmęczenia można starać się zmienić rytm życia pacjenta. Ważną elementem leczenia jest psychoterapia, która prowadzi do przedyskutowania i wpływania na czynniki wyzwalające, zdarzenia życiowe. Leczone są również choroby zakaźne, które mogły być jedną z przyczyn CFS. Jednakże, jeżeli jest człowiek w stanie, kiedy sobie uświadamia własne zmęczenie i długotrwałe wyczerpanie, można rozwój zespołu przewlekłego zmęczenia zatrzymać odpowiednim harmonogramem snu, przewartościowaniem życia i podjęciem stosownych relaksacji. Ponieważ wyczerpanie organizmu i długotrwałe osłabienie psychiczne i fizyczne prowadzą do nadmiernego osłabienia układu immunologicznego, ukierunkowane wzmocnienie odporności jest istotną częścią leczenia zespołu przewlekłego zmęczenia i profilaktyką rozwoju tej choroby. 

Wpływ układu immunologicznego na chroniczne zmęczenie

Główną rolę w przypadku wystąpienia zespołu przewlekłego zmęczenia odgrywa odpowiedź immunologiczna. Między podejrzewane czynniki zakaźne wywołujące CFS, należy zaliczyć wirus mononukleozy (virus Epsteina-Barra) oraz drożdże (Candida). Kombinacja czynników zakaźnych w następstwie osłabienia układu immunologicznego oraz prowadzenie długotrwale psychicznego i fizycznego, sposobu życia wyczerpującego  organizm następnie prowadzi do niedożywionego i wystresowanego organizmu, który reaguje na ten stan chronicznym zmęczeniem. Można tego uniknąć poprzez wczesne wzmocnienie układu immunologicznego, który może sobie poradzić z owymi niekorzystnymi skutkami. Wręcz przeciwnie, długotrwale osłabiona odporność wzmacnia czynniki zespołu przewlekłego zmęczenia. Jeżeli wybuchnie CFS, zawsze należy wzmocnić układ immunologiczny, aby nie doszło do poważniejszych powikłań chorobowych.